Ciepliccy ewangelicy często zajmujący się właśnie szlifierstwem szkła, mogli zatem pomyśleć o wybudowaniu nowej świątyni. Nowej, bo pierwszą wznieśli jako drewnianą w 1742 r. Teraz postanowili wybudować murowaną. Nie tylko czasy im sprzyjały..., proboszcz August Jacob Fritze przez kilkanaście lat zaoszczędził na budowę kościoła sporą sumkę 4000 talarów.

Świątynia ma wyjątkowo lokalny, co nie oznacza prowincjonalny charakter. Została wzniesiona według projektu architekta i mistrza murarskiego z Jeleniej Góry, niejakiego Demusa, zegar na wieży wykonał mistrz z Wlenia, dzwony odlał w 1774 r. ludwisarz z Jeleniej Góry, zwieńczenie hełmu wieży, w formie pozłacanej gałki i krzyża wykonał mistrz z Jeleniej Góry. I tak powstała dość masywna budowla z wieżą oraz dwoma poziomami empor w środku. W 1790 r. ławki oraz balustrady empor pomalowano na biało, bardzo rozświetlając w ten sposób wnętrze kościoła.

Z czasem swoje miejsce znajdowało w nim coraz więcej dzieł sztuki, m.in. szklane świeczniki, z których najmłodsze pochodzą pewnie z huty szkła Józefina w Szklarskiej Porębie czy portret Marcina Lutra namalowany przez szlifierza szkła i kamieni, Müllera. Niektóre miały nawet trochę polityczny charakter, jak np. rokokowy zamek drzwiowy, który na wieku swej kasety posiada zwieńczony koroną wytłoczony monogram FR (Fridericus Rex, w hołdzie pruskiemu królowi Fryderykowi Wielkiemu). Kościół stanowi obecnie jedną z najważniejszych dominant panoramy uzdrowiska Cieplice. Pięknie odremontowany służy niewielkiej parafii ewangelickiej, jest także chętnie odwiedzany przez turystów.

Źródło: Opracowania Urzędu Miasta Jelenia Góra