Powstała w XV/XVI w. jako jedna z 3 bram (obok Reszelskiej i Warszawskiej, które nie zachowały się), przebudowana została około 1780 r. W XIX w. zaadaptowana została na więzienie. W XX w. w budowli mieściła się biblioteka i dom kultury. Pierwsze prace remontowe po zniszczeniach wojennych przeprowadzone zostały w latach 1947 – 1949, prawdopodobnie były to jedynie działania zabezpieczające i porządkowe. Kolejny remont związany z adaptacją obiektu na cele kultury miał miejsce w k. lat 50-tych XX w., świadczy o tym zachowana na elewacji południowej data ryta w tynku.

Bramę murowaną z cegły na kamiennym cokole wzniesiono w stylu gotyckim na planie bardzo zbliżonym do kwadratu z przejazdem pośrodku zamkniętym dwoma ostrołukowymi otworami bramnymi. Zewnętrzny otwór uzbrojony był we wrota i w opuszczaną bronę. W k. XVIII w. bramę przebudowano, obniżono i zmieniono jej wyraz architektoniczny. Bryle i elewacjom nadano styl barokowy, który jak się okazało w trakcie obecnego remontu dobrze zachował się pod XIX i XX-wiecznymi tynkami. Oryginalna stolarka okienna nie zachowała się, dlatego też barokowe otwory okienne i stolarka zostały zrekonstruowane na podstawie zachowanej ikonografii i badań architektonicznych. W późniejszym okresie w środku przejazdu bramnego postawiono mur z ostrołukowym otworem, który stanowił konstrukcję pod centralnie umieszczony komin.

Cel zrealizowanego zadania to zachowanie materialnego dziedzictwa kulturowego poprzez konserwację i restaurację elewacji i stolarki zewnętrznej Bramy Lidzbarskiej w Bisztynku, objętej prawną ochroną.

Elewacje bramy zostały odtworzone w nawiązaniu do jej wyglądu z okresu barokowego z rekonstrukcją cienkowarstwowej wyprawy tynkarskiej i kolorystyką określoną na podstawie zachowanych reliktów kolorów: czerwień żelazowa i czerń. W przejeździe bramnym pozostawiono odsłonięte zachowane wątki gotyckie. Stolarka okienna i skrzydło drzwiowe zaaranżowane zostały w nawiązaniu do ustalonej kolorystyki elewacji z okresu baroku: stolarka okienna – szarość, ościeżnica drzwiowa - zabytkowa z XIX w. – kolor ugrowy, skrzydło drzwiowe - ugrowo-brązowy. Zachowane i odsłonięte oryginalne ceglane barokowe dekoracje architektoniczne (przyczółki, gzymsy, pilastry) poddane zostały zabiegom konserwatorskim.

Źródło: Urząd Miejski w Bisztynku http://www.bisztynek.pl/ .