Rezerwat założony został w roku 1969 w celu zachowania niespotykanych zbyt często form skalnych, które przez miliony lat rzeźbiła natura w triasowych i dolno jurajskich piaskowcach, oraz w celu ochrony paproci – zanokcicy północnej, rośliny reliktowej schyłku epoki lodowcowej.

Co też matka Natura tam wyrzeźbiła z pomocą córki Korozji, to już najlepiej zobaczyć samemu, bo trzeba przyznać, że postarała się o naprawdę ciekawą ekspozycję. Kamienne ambony, grzyby skalne, kominy czy kazalnice o bardzo ciekawym jaskrawym kolorze, który jest szczególnie intensywny  po deszczu, ciągną się przez kilkaset metrów, co powoduje naprawdę nieziemski widok.  Co najważniejsze, to nie tylko skały  tworzą to miejsce, bo tworzy je także otaczający las i to nie byle jaki, bo większość terenu (6 hektarów) rezerwatu porasta las mieszany z przewagą 200-letnich sosen i dębów. Jednym słowem, nie ma się czemu dziwić, że to właśnie miejsce jest uznawane na najpiękniejszy rezerwat województwa świętokrzyskiego i koniecznie trzeba je zobaczyć, będąc gdzieś w okolicy.

cena parkingu: bezpłatny
godziny otwarcia: całą dobę
wstęp: bezpłatny
czas zwiedzania: około 2 godziny

UWAGA! Uważajcie na żmije zygzakowate, które wylegują się w na drodze prowadzącej do skał, bo z tego co mieliśmy okazję zauważyć, jest ich tam całkiem sporo.