W 1692 r. Kasper Hunter von Grandon nabył Bańgów i Siemianowice od Stanisława Mieroszewskiego. W 1718 r. Maria Józefina Henckel von Donnersmarck kupiła Siemianowice Od tego czasu dobra siemianowickie pozostawały w rękach katolickiej linii Donnersmarcków. Pałac w Siemianowicach w swym obecnym kształcie powstał w 1786 r. na zrębach dawnego dworu obronnego Mieroszewskich. Pozostałości zabudowań dworskich znajdują się w pn-zach. części obecnego założenia w partii piwnic. Od 1768 r. Siemianowice stały się jedną z rezydencji rodziny Donnersmarcków. Kolejne pokolenia rozbudowywały i zmieniały wystrój zależnie od potrzeb i zmieniających się tendencji w architekturze. Nie zachowała się część gospodarcza, zamykająca czworobok dziedzińca, którą rozebrano w 1934 r. z powodu złego stanu technicznego. Pod koniec XIX w. rodzina Donnersmarcków sprzedała pałac Naczelnej Dyrekcji Kopalń firmy "Górnośląskie Zjednoczone Huty Królewska i Laura Spółka Akcyjna Górniczo-Hutnicza". W początkach XX w. pałac był rezydencją dyrektora Zjednoczonych Hut Królewskiej i Laura-Ewalda Hilgera. Po plebiscycie, kiedy to Siemianowice znalazły się po polskiej stronie Sląska, kolejnym użytkownikiem pałacu został Józef Kiedroń - pierwszy polski dyrektor koncernu Zjednoczone Huty Królewska i Laura. Mieszkał tam od października 1926 r. do śmierci w 1932 r. W czasie II wojny światowej w pałacu mieścił się m.in. obóz jeniecki. W 1942 r. urządzono nowe pomieszczenia biurowe, a po wojnie mieszkalne. Część skrzydeł północnego i wschodniego zaadaptowano na mieszkania. Po wojnie w pałacu do 1946 r. stacjonował garnizon wojska polskiego. Użytkownikiem była Kopalnia Węgla Kamiennego "Siemianowice". W pałacu ulokowano m.in.: przedszkole, Zawodową Szkołę Górniczą, klub studencki "Siemion", Zespół Pieśni i Tańca Związku Zawodowego Górników, siedzibę PTTK. Pozostałe skrzydła pałacu zaadaptowano na mieszkania dla pracowników kopalni. Przez cały okres użytkowania pałacu przez KWK "Siemianowice" nie przeprowadzono koniecznych remontów, zwłaszcza w częściach zajętych przez instytucje użyteczności publicznej. Ostatecznie w 1991 r. kopalnia wystąpiła do władz miejskich Siemianowic z wnioskiem, aby władze miasta przejęły zdewastowany pałac.

W 1996 r. władze miasta, które podjęły decyzję o przystąpieniu do remontu pałacu, sfinansowały projekt i wykonanie nowego dachu nad skrzydłem północnym oraz prace związane z odwodnieniem pałacu. W 2003 r. Prezydent Miasta Siemianowic Śląskich ogłosił przetarg ograniczony na sprzedaż zabudowań pałacowych i oddanie w wieczyste użytkowanie terenu wokół pałacu. Przetarg wygrała Spółka „Silesia”, która miała zakończyć remont pałacu w 2012 roku. W 2011 r. „Silesia” sprzedała pałac Spółce Prestige Residence. W 2013 r. Prestige Residence sprzedała zabudowania pałacowe firmie Grupa Saternus Sp. z o.o.S.K.A.

Źródło: Urząd Miasta Siemianowice Śląskie http://www.siemianowice.pl/ .