I wie to każdy, kto choć raz znajdzie się w jego murach.

Wiadomo, że ok. połowy XIV w. książę Bolko II na miejscu starszej, drewnianej warowni wzniósł tu kamienny zamek. Już w 1380 r., zamek przeszedł na własność rycerza Gotsche II Schoffa. On i jego potomkowie rozbudowali obiekt, przekształcając go w feudalną siedzibę szlachecką, której formę zachował do dziś. W rękach Schaffgotschów zamek pozostawał nieprzerwanie aż do 1634 r. Wówczas jego pan – Hans Urlich Schaffgotsch oskarżony o zdradę cesarza, został rok później ścięty w Ratyzbonie.

O tym, jak dowiedział się o swym tragicznym losie opowiada legenda. Otóż hrabia na jedną z zamkowych biesiad zaprosił pewnego zakonnika z okolicy, o którym mawiano, że potrafi przepowiadać przyszłość. Schaffgotsch zapytał o swój los. Padła odpowiedź, że zginie od zimnego żelaza. Chcąc zakpić sobie z przepowiedni, zapytał co się stanie z jagnięciem hodowanym pod zamkiem. Zakonnik odparł, że zostanie zjedzone przez wilka. Schaffgotsch zaśmiał się, wiedząc od kucharza, że jagnię już przygotowywane jest na stół biesiadny. Wtem nadbiegł kucharz i dygocząc zeznał, że pies zamkowy, który jeszcze jako wilcze szczenię został na zamku oswojony i chowany jak pies, zjadł upieczone już jagnię...

Skonfiskowany przez cesarza majątek rodzina odzyskała dopiero 15 lat po zakończeniu wojny trzydziestoletniej. Schaffgotschowie nigdy już w zamku nie zamieszkali i może dobrze, bo w 1675 r. w zamkową wieżę uderzył piorun, powstał od tego pożar, który zniszczył budowlę. Od tego czasu zamek pozostaje malowniczą ruiną już w XVIII w. chętnie odwiedzaną przez turystów (w 1822 r. powstało tu schronisko). Jednym z nich był romantyczny poeta Friedrich Schiller, który swój poemat Rękawiczkaoparł przypuszczalnie na zasłyszanej na Chojniku legendzie o Kunegundzie...

Góra Chojnik znajduje się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, który pod jej szczytem ma swoją siedzibę. Szczególną ochroną objęty jest na niej dolnoreglowy las z przewagą buka oraz sosną, świerkiem, jodłami, jaworami, grabami i lipami. Od stycznia 2016 r. góra będąca dotychczas enklawą KPN zostanie połączona z głównym obszarem Parku, dzięki rozszerzeniu jego granic o cenne lasy liściaste i mieszane w rejonie Góry Żar, Kopistej i Szerzawy. Powierzchnia Karkonoskiego Parku Narodowego będzie wówczas wynosić niemal 6000 ha.

Stojąc na zamkowej wieży trudno sobie wyobrazić, że..., właśnie stąd w otchłań Piekielnej Doliny dawno, dawno temu rzuciła się pewna dziewczyna. Według legendy była córką tutejszego kasztelana, nazywała się Kunegunda i była tyleż piękna, co podłego charakteru. Uznała, że spośród zalotników tego wybierze na męża, który w pełnej zbroi przejedzie na koniu zamkowe mury. I porywali się śmiałkowie, spadając w przepaść pod zamkiem. Aż zjawił się taki, który dokonał tego szalonego czynu, już wcześniej kradnąc serce Kunegundzie. Chłopak odrzucił jednak pannę, uznając, że nie chce żenić się z kimś, kto tyle niewinnego życia dla kaprysu przerwał. Z rozpaczy Kunegunda wbiegła na zamkową wieżę i rzuciła się z niej w przepaść.

Źródło: Opracowania Urzędu Miasta Jelenia Góra