To właśnie tu przebywają szczątki królów, poetów, bohaterów narodowych a także patrona Polski świętego Stanisława.

Obecny wygląd katedry to jej trzecia postać. Po pierwszej, budowanej około 1000 roku zostały nieliczne relikty, drugą natomiast zwiedzający mogą zaobserwować przebywając w okolicach krypty św. Leonarda wspartej na ośmiu kolumnach i przy dolnych partiach wieży srebrnych Dzwonów.

Główne wejście od zachodniej strony umieszczone jest między dwiema kaplicami gotyckimi, w których spoczywają polscy władcy (między innymi Władysław Jagiełło czy Kazimierza Wielkiego). Tu także można zobaczyć XVII-wieczna konfesję, czyli baldachimowy ołtarz św. Stanisława, który zawiera jego szczątki a także ołtarz we wschodnim ramieniu ambitu z słynącym z cudów czarnym krucyfiksem, przed którym modliła się święta królowa Jadwiga.

Wizyta w katedrze nie byłaby pełna bez wejścia na wieżę Zygmuntowską, gdzie znajduje się najsłynniejszy (i do roku 2000 największy) w Polsce dzwon nazwany imieniem króla Zygmunta I Starego. Jego głęboki, aksamitny dźwięk (według legend uzyskany dzięki dodaniu srebrnych strun do kotła w którym topiły się metale na jego odlew) zwiastował narodziny i ostatnią drogę królewskich potomków, a dziś usłyszeć go można przy okazji świąt i doniosłych wydarzeń narodowych.