W upalne popołudnie tuż przed godziną szesnastą dało się słyszeć głośny, świszczący szum dobiegający z okolic zenitu. Pracująca w tym czasie w polu mieszkanka Baszkówki podnosząc głowę do góry zauważyła jak dwieście metrów od niej ziemia wyleciała w górę. Zawołała ona swojego szwagra i jego syna. Mężczyźni znaleźli w ziemi dół o średnicy 1,5 m, wokół którego utworzyły się kręgi. W dołku, na głębokości około 25 cm znajdował się jeszcze lekko ciepły kamień.

Meteoryt ma kształt kapelusza grzyba o średnicy 25-30 cm i grubości około 18 cm i wadze 15.5 kg. Powierzchnia meteorytu pokryta jest skorupką. Bardziej wypukła strona okazu jest stożkowata, pokryta zastygłymi strużkami spływającego stopu (regmagliptami), rozchodzącymi się promieniście od wierzchołka ku krawędziom, powstalymi w czasie przelotu przez atmosferę ziemską. W miejscach pozbawiopnych skorupki widoczna jest ziarnista skała koloru szarooliwkowego z rdzawymi plamkami. “Baszkówka” przechowywana jest w Instytucie Geologicznym w Warszawie, zaś jej kopię oglądać można w Muzeum Ziemi w Warszawie ul. Na Skarpie 20.

Źródło: Biuro Promocji i Informacji Gminy Piaseczno https://piaseczno.eu/ .