Na szczycie Góry i stokach znajduje się sanktuarium św. Anny wraz z zespołem klasztornym i malowniczą kalwarią. Rdzeniem tego wulkanicznego wzniesienia jest bazaltowy słup skalny, będący ujściem magmy do krateru wulkanu. W jednym z wielu nieczynnych kamieniołomów utworzono rezerwat geologiczny Góra Świętej Anny, który stanowi ilustrację budowy geologicznej tych okolic. Specyficzne warunki glebowe i odrębność klimatyczna wpłynęły na kształtowanie się szaty roślinnej. Lasy, dawniej powszechne, zajmują obecnie tylko 21% powierzchni parku, są niejednolite i porozcinane polami uprawnymi. Pod względem przyrodniczym są jednak urozmaicone i bardzo interesujące. Spotyka się tu drzewostany bukowe, iglaste i mieszane. Najcenniejsze przyrodniczo obszary leśne objęto ochroną rezerwatową, tworząc np. rezerwaty chroniące buczyny: Lesisko, Boże Oko, Grafik, Biesiec, rezerwat geologiczny czy też ścisły rezerwat florystyczny Ligota Dolna. W 2004 r. Górę Świętej Anny - komponowany krajobraz kulturowo-przyrodniczny, urzekająco piękny i niepowtarzalny, uznano za pomnik historii. Rozpoczęto też starania o jej wpisanie na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Źródło: Opolskie Centrum Informacji Turystycznej http://www.visitopolskie.pl/ .