Drewniana dzwonnica z 1885 r. Neogotycka brama główna prowadząca na teren dawnego cmentarza przykościelnego. Plebania z 1901 r.

Parafia w Kamieńczyku została erygowana w XIII wieku. Dokumenty potwierdzają istnienie pierwszego kościoła już w 1240 r. Początki obecnej świątyni sięgają 1896 r., kiedy to ks. prał. R. Filowski poświęcił kamień węgielny pod budowę obiektu. Projekt kościoła wykonał warszawski architekt Józef Pius Dziekoński. Świątynia powstała dzięki staraniom ks. Ludwika Budziszewskiego, konsekracji dokonał abp Wincenty Popiel w 1903 r. 
Kościół jednonawowy posiada 4 ołtarze. W głównym ołtarzu umieszczona jest figura Serca Pana Jezusa. Pozostałe ołtarze to: Matki Boskiej Częstochowskiej, św. Antoniego oraz Męki Pańskiej. W środku najstarszym zabytkiem jest tabernakulum z dawnego rokokowego ołtarza. Budynek kościoła podczas II wojny światowej uległ zniszczeniu: spalił się dach, chór z organami, a także witraże. Stopniowo odbudowany w latach 1952-66. 

Zabytkowa drewniana dzwonnica, kryta blachą cynkową, pochodzącą z roku 1885. W czasie budowy kościoła na początku XX wieku wykorzystywana była jako tymczasowa kaplica. Znajdują się w niej trzy dzwony parafialne - Antoni, Kazimierz i Maria ufundowane przez Kazimierza Oleskiego w roku 1967.

Cmentarz przykościelny wraz z neogotycką bramą. Istnienie dawnego cmentarza potwierdzają dokumenty archiwalne i praktyka grzebania zmarłych wokół świątyń. Integralnie związany z historią funkcjonowania parafii, najprawdopodobniej wydzielony podczas lokacji miejscowości czyli ok. 1471 r.

Murowany budynek plebanii, wzniesiony w 1901 r. Obiekt stylistycznie nawiązuje do architektury neogotyckiej, korespondując z sąsiadującą świątynią. Kształt i gabaryt budynku pozostał w niezmienionej formie od momentu jego powstania. Pomimo zamurowania części otworów, zachowany został także podział i neogotycki styl elewacji. Na ceglanych elewacjach wprowadzono tynkowany detal architektoniczny.

Źródło: Punkt Informacji Turystycznej http://turystyka.wyszkow.pl/ .