W swoich dziejach zajmowali już miejscowy kościół św. Barbary (obecnie św. Marcina), który został im odebrany po wojnie trzydziestoletniej, zgodnie z wciąż aktualną zasadą cuius regio, eius religio. Wszak wówczas Śląsk należał do katolickich Habsburgów. Teraz król był ewangelikiem, ale zapobiegliwość kazała zachować ostrożność. Rada parafialna postanowiła więc, że kościół powinien zostać wybudowany tak, by w razie czego, można go było zamienić na dom towarowy lub budynek mieszkalny.

Wzniesiono go w 1745 r. na planie prostokąta, dano małe okna rozmieszczone w dwóch kondygnacjach i przykryto mansardowym dachem. Pracami budowlanymi kierował mistrz Georg Porrmann, a ciesielskimi Gottfried Mattern. W 1796 r. dobudowano zakrystię (obecnie jest tam prezbiterium), a w latach 70. XX w. do prezbiterium dostawiono budynek z zakrystią i salką katechetyczną.

W urządzonym w barokowym stylu wnętrzu kościoła wrażenie robi iluzjonistyczne malowidło na beczkowym stropie, wykonane przez nieznanego autora. Wydaje się ono zaprzeczeniem pierwotnej ostrożności sobieszowskich ewangelików. Powstało jednak w 1777 r., zdążyli więc nabrać pewności co do przyszłych losów ich domu modlitwy. Malowidła pokrywają także lica empor. Przedstawiają tam sceny starotestamentowe oraz historię życia Jezusa. Bardzo cennym dziełem w świątyni jest obraz autorstwa Wlastimila Hofmana – polskiego malarza, który w 1947 r. zamieszkał w Szklarskiej Porębie. Przedstawia on Chrystusa Dobrego Pasterza na tle Karkonoszy, Chojnika i kościoła św. Marcina. Niewątpliwym skarbem kościoła są również organy z 1748 r., które zbudował Johann Gottlob Meinert z Wlenia. Zachowały one niepowtarzalne, XVIII-wieczne brzmienie.

Świątynia w 1946 r. została przejęta przez parafię katolicką, która do tej pory opiekowała się kościołem św. Marcina w Sobieszowie. Ciekawostką jest, że w budynku dawnej pastorówki wychował się malarz i performer Dariusz Miliński, artysta, który swym projektem „Magiczna Pławna” dosłownie „zaczarował” tę malowniczą wieś oddaloną ok. 30 km od Jeleniej Góry.

Źródło: Opracowania Urzędu Miasta Jelenia Góra