Od 1997 r. posiada tytuł bazyliki mniejszej nadany przez Ojca Świętego Jana Pawła II.

Ta okazała budowla (58 m długości, 24,5m szerokości), powstała w pierwszej połowie XV wieku, nie miała niestety szczęścia. Już siedem lat po zakończeniu budowy (co miało miejsce w 1440 roku) spłonęła w wielkim pożarze miasta. Potem odbudowano ją w stylu późnego gotyku, co podkreśla gotycki szczyt zachodni z piękną trójsferową dekoracją.

W roku 1655 kościół spłonął ponownie, tym razem w pożarze wznieconym przez wojska szwedzkie, które zajęły wówczas Bochnię. Po pożodze świątynię odbudowano w kilkanaście lat przy szczodrej pomocy króla Jana Kazimierza.

Podczas wspomnianej odbudowy dokonano wielu zasadniczych przekształceń. Zachowując gotycką architekturę zewnętrzną, wnętrze ukształtowano w panującym wówczas stylu barokowym. Takie właśnie jest sklepienie z dekoracją stiukową, osiemnastowieczne ołtarze – główny i siedem bocznych (autorstwa snycerza Piotra Korneckiego z Gdowa) oraz cały bogaty, barokowo-rokokowy wystrój.

Oprócz wspomnianych ołtarzy warto zwrócić szczególną uwagę m.in. na siedemnastowieczną, marmurową chrzcielnicę, stalle po obu stronach prezbiterium, osiemnastowieczną ambonę, kaplicę patronki górników – św. Kingi (z elementami wystroju zaprojektowanymi przez Jana Matejkę) oraz Kaplicę Matki Bożej Różańcowej z umieszczonym w ołtarzu z czarnego marmuru szesnastowiecznym, słynącym łaskami obrazem Maryi z Dzieciątkiem.

Obok kościoła stoi rekonstrukcja drewnianej dzwonnicy z początku XVII wieku, która spłonęła w 1987 roku. Rekonstrukcję wykonano z wykorzystaniem niewielu zachowanych elementów oryginału.

Planując niedzielne zwierzanie bazyliki, warto pamiętać o harmonogramie Mszy świętych odprawianych tego dnia w świątyni. Rozpoczynają się one o godzinach: 6:00, 7:30, 9:00, 10:30, 12:00, 14:30, 18:00 oraz 19:00.