„... Jest w ziemi sieradzkiej cichy biały dworek. Pachną przed nim bzy w maju i śpiewają słowiki, kwitną w skwar letni pomarańcze i cytryny, spływa pnącz wina z balkonów. W wielkim klombie przed domem różowią się begonie i krwawi szkarłat meteorów. Wszędzie kwiaty. Na szmaragdowych trawnikach błękitne jodły, amerykańskie sosny, białodrzew, olbrzymie tuje i cyprysy. Kwitnące juki, jak białe posągi, majaczą w półkolu tarasu z perspektywą na łąki, staw i aleję wiązów. Czarowny zakątek…”

Miejsca, gdzie ostatni przedwojenny właściciel Kazimierz Stanisław Walewski, człowiek niezwykle energiczny mieszkał, pracował i gromadził wszelkie pamiątki tyczące się rodziny Walewskich. Realizowana przez prawie pięćdziesiąt lat pasja zaowocowała urządzeniem „muzeum rodzinnego” na które składało się archiwum rodu Walewskich, portrety i szereg różnych pamiątek po członkach tej rodziny. Znajdowała się tu też bogato wyposażona biblioteka liczne starodruki z XVI-XVIII w., oraz zbiory archeologiczne pozyskane przez miejscową ludność w czasie prac polowych.

Wybuch II wojny światowej niweczy trud Kazimierza Walewskiego, większość zbiorów ulega zniszczeniu lub rozproszeniu. To, co udało się uratować po wojnie trafiło do Archiwum Państwowego w Łodzi oraz do Muzeum Okręgowego w Sieradzu. Dobra Tubądzin zostały podzielone między mieszkańców wsi i Spółdzielnię Produkcyjną, dwór i oficynę zamieszkali dawni pracownicy folwarczni doprowadzając te obiekty do ruiny. Po ich wyprowadzce nadarzyła się okazja, aby to co pozostało z niegdyś kwitnącego majątku pozyskać na cele muzealne. Dzięki staraniom Zofii Neymanowej dyrektor Muzeum Okręgowego w Sieradzu udało się przejąć, wyremontować i w 1984 r. otworzyć Muzeum Wnętrz Dworskich, do którego powróciła ocalała część przedwojennej kolekcji Kazimierza Walewskiego.

W latach 90-tych ubiegłego wieku Muzeum nawiązało kontakty ze spadkobiercą Kazimierza Walewskiego i członkami rodziny Walewskich, które zaowocowały przekazaniem licznych pamiątek oraz poszerzyły wiedzę na temat „dawnego Tubądzina”. W roku 1999 nastąpiła zmiana nazwy Muzeum na Muzeum Walewskich w Tubądzinie, aby pamiątki i wiedza na temat rodziny Walewskich znajdowały się w odpowiednio nazwanym miejscu.

Muzeum Walewskich w Tubądzinie mieści się w murowanym piętrowym klasycystycznym dworze wybudowanym w drugiej połowie XVIII w. W sześciu salach piętra i dwóch parteru można zobaczyć kolekcję mebli, rzemiosła, malarstwa i starodruków, nawiązującą do typowego wyposażenia siedzib ziemiańskich przełomu XIX i XX wieku okolic Sieradza. W parku znajduje się oficyna dworska, pierwotnie z 1860 r., odbudowana od podstaw i przeznaczona na zaplecze administracyjne muzeum.

Dwór i oficynę otacza 3 hektarowy park, w którym rosną pomnikowe okazy drzew m.in. lipa szerokolistna, olcha czarna oraz liczne modrzewie, jesiony, wiązy, graby, kasztanowce.