Bo gdzie, jeśli nie w Łodzi powinno było powstać miejsce opowiadające o przemyśle włókienniczym, gdzie można byłoby posłuchać pracujących krosien tkackich i zapoznać się z fenomenem rewolucji przemysłowej w Królestwie Polskim?

Powstałe w 1960 roku Muzeum zaadaptowało budynki należące do kompleksu fabrycznego pierwszego potentata przemysłowego w Łodzi, Ludwika Geyera. Ich potoczna nazwa to Biała Fabryka, bo stanowią one ewenement łódzkiej architektury industrialnej. W przeciwieństwie bowiem do potężnych fabryk, przypominających gotyckie zamki z basztami, które cechowała surowa, czerwona cegła, Biała Fabryka została wzniesiona w stylu klasycystycznym, otynkowana i pomalowana na biały kolor. To tutaj pojawiła się w 1839 roku pierwsza w Królestwie Polskim maszyna parowa. To również miejsce, gdzie muzealnictwo łączy się z filmem, albowiem pomysł założenia instytucji o włókienniczym profilu wyszedł od pani Krystyny Kondratiukowej – matki dwóch cenionych reżyserów: Andrzeja i Janusza.

Od 2008 roku na tyłach kompleksu i w wydzielonej części przepięknego Parku Reymonta funkcjonuje Skansen Architektury Drewnianej. Spacerując uliczkami, wyłożonymi tzw. „kocimi łbami” można poczuć klimat pierwszych osad sukienniczych i warsztatów rękodzielniczych w okolicach Łodzi.

W okresie wakacyjnym w każdy piątek o godzinie 21 na dziedzińcu Centralnego Muzeum Włókiennictwa organizowane są plenerowe koncerty pod nazwą Geyer Music Factory.

Aktualnie Centralne Muzeum Włókiennictwa po otrzymaniu dofinansowania przechodzi przez prace renowacyjne i nie wszystkie ekspozycje (włącznie ze Skansenem) są dostępne, należy .

Godziny otwarcia:

• Poniedziałek: nieczynne
• Wtorek: 9.00 - 17.00
• Środa: 9.00 - 17.00
• Czwartek*: 12.00 - 19.00
• Piątek: 12.00 - 19.00
• Sobota: 12.00 - 19.00
• Niedziela: 9.00 - 17.00

* W czwartki na wystawy stałe wstęp jest bezpłatny (zwiedzanie bez asysty pracownika Działu Edukacji).

Źródło: Łódzka Organizacja Turystyczna http://travel.uml.lodz.pl/ .