Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze-Ochli

Miasto
Kontakt Ochla, Muzealna 5
66-006 Zielona Góra

tel.: 68 321 15 91
e-mail: sekretariat@muzeumochla.pl

Opis

Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze – Ochli jest specjalistyczną placówką muzealną o profilu etnograficznym.

Etnografia jest dziedziną nauki, która opisuje kulturę ludową, ale również grupy i zjawiska społeczne, także te współczesne. W muzeum zobaczymy ponad 70 zabytkowych obiektów wkomponowanych w krajobraz i układ przestrzenny, nawiązujący do kształtu wsi. Muzeum szczyci się posiadaniem dwóch budynków unikatowych w skali kraju. Pierwszym jest przeniesiona z Budachowa XVIII- wieczna wieża winiarska, drugi to jeden z najstarszych, drewnianych obiektów mieszkalnych w Polsce – chata z Potrzebowa, zbudowana w 1675 roku.

Na jednym obszarze zgromadzono wiele bezcennych zabytków kultury ludowej z kilku regionów etnograficznych. Historyczny Dolny Śląsk, Zachodnia Wielkopolska, zabytki kultury Niemców, Łużyczan, także mieszkańców historycznych Kresów Wschodnich i Bukowiny rumuńskiej. Niewątpliwie najbardziej charakterystycznym obiektem skansenu jest piętrowa „wieża winiarska” z Budachowa. Tego XVIII-wiecznego obiektu nie mogło tu zabraknąć. Region ziemi lubuskiej od wieków słynie z uprawy winorośli i produkcji wina; w Zielonej Górze istniała nawet niegdyś jedyna w Polsce szkoła winiarska. Na najbardziej nasłonecznionym stoku niewielkiego wzniesienia założono dwie plantacje winorośli, które można oglądać z usytuowanego nieopodal budynku wieży. Tuż obok zlokalizowano piwniczkę do przechowywania wina.

Północno-wschodnia część województwa lubuskiego, to z etnograficznego punktu widzenia ziemia wielkopolska. Skansen posiada sektor prezentujący dziedzictwo kulturowe tego obszaru. Tworząca czworobok wielobudynkowa zagroda z Krobielewa stanowi przykład zamożnego gospodarstwa wiejskiego z początku XIX wieku. W jej skład wchodzą: chałupa, stajnia, obora, stodoła, spichlerz oraz studnia z żurawiem. Kontrastowym zabytkiem jest biedniacka chałupka z Kargowej. To niewielki budynek, z czterospadowym dachem kryty słomą. Najstarszym obiektem skansenu jest datowana na 1675 rok chałupa z Potrzebowa. Budynek składa się z dwóch części zrębowej i strychulcowej konstrukcji ścian, częściowo otynkowanych na biało. W izbie można ozdobne profilowane belki stropowe, na centralnej z nich wyryto znak ciesielski i datę, 1675 – przez co jest on najstarszym, datowanym drewnianym obiektem mieszkalnym w Polsce.

Kiedyś, każda szanująca się wieś posiadała swojego kowala i kuźnię. Nie mogło jej zabraknąć w zielonogórskim skansenie. Przeniesiona z Kosieczyna pełni swoje funkcje po dziś dzień. Poza budownictwem ludowym, w skansenie znalazł się też obiekt drewnianego budownictwa małomiasteczkowego. Pochodząca z pierwszej połowy XIX wieku chałupa z Pszczewa w znakomitej większości wyposażona jest w eksponaty należące niegdyś do jej właścicieli, którzy trudnili się rzemiosłem i usługami.

Kolejnym ważnym regionem etnograficznym, prezentowanym w skansenie jest wschodnia część Dolnych Łużyc – zamieszkiwanych do końca II wojny światowej przez ludność pochodzenia słowiańskiego. Opuszczone domostwa zajmowali przesiedleńcy z Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej, Rumunii i Polski Centralnej. Większość, zgromadzonych w muzeum budynków łużyckich pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku, jak na przykład chałupa z Jurzyna, pełniąca jednocześnie funkcję mieszkalną i inwentarską. Interesująca jest ekspozycja wewnątrz chałupy, gdzie zaprezentowano kulturę przesiedleńców z przedwojennego województwa tarnopolskiego (dziś Ukraina). Ekspozycja obfituje w charakterystyczne dla tej kultury kolorowe hafty, obecne na ubraniach, zasłonkach i tkaninach dekoracyjnych. Ciekawostką skansenu jest zrekonstruowana zagroda z Bukowiny, przenoszącej zwiedzających w klimat architektonicznego pejzażu Rumunii. Obiekt powstał dzięki staraniom „Wspólnoty Bukowińskiej” kultywującej tradycje swoich przodków przybyłych po II wojnie światowej na Ziemię Lubuską. Wiele bardzo interesujących zbiorów muzeum prezentuje na terenie, oddanej do użytku w 2011 roku tzw. „Zagrody kamiennej.” W skład zagrody wchodzą dwie obory ze wsi Długie i Chotków, stodoła ze wsi Siecieborzyce i dom mieszkalny ze wsi Długie. Zabudowania te o konstrukcji ścian z ciosanego kamienia polnego są charakterystyczne dla wiejskiej, XIX wiecznej architektury Dolnego Śląska.

Muzeum Etnograficzne posiada także bogatą ofertę edukacyjną objętą autorskim programem „Szkoła pod Strzechą.” Są to niepowtarzalne spotkania z zabytkami, autentycznymi twórcami ludowymi oraz z odpowiednio przygotowaną kadrą merytoryczną muzeum. Do wyboru jest m.in. plastyka obrzędowa (warsztaty tworzenia pisanek i palm wielkanocne, ozdób choinkowych i kwiatów z bibuły, jasełkowy teatr cieni), tradycyjne zajęcia w wiejskim gospodarstwie (przetwórstwo ziarna, wyrób masła w kierzynce, obróbka lnu, tradycje winiarskie w Lubuskiem, zielarstwo), wiejskie rzemiosło (spotkanie z garncarzem, kowalem, malowanie na szkle). Skansen w Ochli to także świetne miejsce na rozrywkę i wypoczynek. Można tu zorganizować bankiet, przyjęcie, imprezę firmową itp. Na niewielkiej wysepce urządzono miejsce na ognisko z kołem grillowym oraz zadaszone ławki i stoły. Goście obwożeni są bryczką, zaprzężoną w konia o wdzięcznym imieniu Lalka. W zabytkowej chałupie z Boryszyna mieści się karczma „Olchowy Gościniec” serwująca smaczne dania kuchni regionalnych. Na miłośników wędkowania, czeka obfitujący w ryby urokliwie usytuowany staw.

Opinie
Lokalizacja

Opinie

comments powered by Disqus

Lokalizacja

Zielona Góra, Lubuskie
Muzealna 5, 66-006 Zielona Góra
×

Korzystamy z Cookies. Przeglądając stronę zgadzasz się na zapis Cookie na Twoim urządzeniu