Od początku teatr mieści się w kamienicy przy ulicy Sienkiewicza 32 w Kielcach.

A zaczęło się od romantycznej miłości… Jest rok 1877; przemysłowiec, właściciel browarów i filantrop Ludwik Stumpf zakochuje się w aktorce warszawskich scen. By ukochaną mieć blisko – buduje dla niej teatr.

12 grudnia 1878 roku zostaje poświęcony budynek przy ówczesnej ulicy Pocztowej. Gmach mieści: scenę teatralną wraz z restauracją, hotelem i lokalami prywatnymi. Autorem projektu jest Franciszek Ksawery Kowalski, wówczas jeden z najlepszych architektów w kraju.

Pierwsze przedstawienie odbyło się 6 stycznia 1879 roku. Towarzystwo Dramatyczne Józefa Teksla wystawiło operę komiczną pt.: „Dzwony kornewilskie” Planquetta w tłumaczeniu Józefa Turczyńskiego.

W teatrze bywał młody Stefan Żeromski, który pobierał w Kielcach nauki w Męskim Gimnazjum Rządowym. A na scenie, na przestrzeni dziejów, wystawiali swoje sztuki i występowali m.in. Gabriela Zapolska, Aleksander Zelwerowicz,  Stanisław Przybyszewski, Karol Adwentowicz, Kazimierz Junosza-Stępowski, Wanda Siemaszkowa, Sławomir Mrożek.

Dziś Teatr Żeromskiego mocno zaznacza swoją obecność na kulturalnej mapie kraju, sięgając tak po klasykę, jak i po współczesne teksty wspierane przez nowe środki dramaturgicznej narracji.

Dla instytucji najważniejsi są widzowie. To z myślą o nich układany jest różnorodny repertuar z nazwiskami wybitnych twórców na afiszu (http://teatrzeromskiego.pl/repertuar), przygotowywany jest Międzynarodowy Festiwal Teatralny, który otwiera Kielce na gości z innych ośrodków teatralnych, organizowane są spotkania z artystami, premiery studenckie, debaty, lekcje teatralne dla młodzieży.

W Teatrze mieszczą się dwie sceny – duża z widownią na 317 miejsc oraz mała – dla 80 widzów. W każdym sezonie przygotowywanych jest średnio 6 premier i granych jest około 230 spektakli. Rocznie Teatr w Kielcach odwiedza ponad 50 tysięcy osób.