Wystawę czasową „Kultura wsi dolnośląskiej” została udostępniona w 1953 roku. Po udostępnieniu wystawy czasowej, dział ten stopniowo przekształcał się w otwarty. Dział Etnograficzny wyodrębnił się w samodzielny oddział znajdujący się ulicy Kazimierza Wielkiego 35. W 2004 roku po zawarciu Porozumienia, przyznano Muzeum Etnograficznemu stałą siedzibę w budynku przy ulicy Traugutta 111/113, który wcześniej był letnim Pałacem Biskupów Wrocławskich.

Ministerstwo Kultury i Sztuki w Bożkowie oraz w Żelaźnie, a także muzea regionalne (Karpacz, Szklarska Poręba, Niemcza, Bolków, Jawor, Jelenia Góra, Brzeg, Wałbrzych, Kamienna Góra i Ziębice) przekazały eksponaty, które utworzyły pierwsze zbiory.

W Muzeum Etnograficznym we Wrocławiu na wystawie stałej zwiedzający mogą obejrzeć dawne stroje ludowe, charakterystyczne dla poszczególnych grup narzędzia oraz sprzęty gospodarstwa domowego (wśród nich garnki żeliwne, nosidła do siana, duży kosz słomiany na zboże, ceramika pokucka oraz narzędzia pasterskie z Bukowiny rumuńskiej.

W muzeum znajdują się również zdjęcia ilustrujące historię poszczególnych rodzin. W ramach edukacji udostępniane są filmy dokumentalne pokazujące osadnictwo ludności polskiej, łemkowskiej, żydowskiej oraz greckiej. Muzeum Etnograficzne tworzy także, wystawy czasowe.