Nazwa leśniczówki wzięła się od mgieł, oparów unoszących się o poranku nad okolicznymi wodami i mokradłami – tutejsze łąki „prały”.

Leśniczówka została założona około 1880 roku. W latach 1950-1953 (czterokrotnie latem, raz zimą) przebywał tu wybitny poeta, Konstanty Ildefons Gałczyński z rodziną. Gałczyński trafił do Prania, żeby wypocząć i zmienić otoczenie.

Na początku lat 50-tych znalazł się w trudnej dla siebie sytuacji – był załamany i zdemotywowany wykluczeniem go z życia artystycznego przez władze komunistyczne.

Pranie zachwyciło poetę od razu. Przepiękne krajobrazy, dziewicza przyroda, cisza i spokój działały na Gałczyńskiego kojąco – czuł się tu jak nowonarodzony.  Spacerował, łowił ryby, kąpał się w jeziorze i... pisał. To tu, na Mazurach, napisał znane utwory – Niobe, Kronika Olsztyńska, Wit Stwosz, Pieśni.

Już w latach 60-tych XX wieku utworzono w leśniczówce Parnie izbę pamięci poświęconą Gałczyńskiemu, a w 1980 roku założono tu muzeum jego imienia. Możemy tu zobaczyć pamiątki związane z pisarzem – zdjęcia, rękopisy, rysunki.

Przy leśniczówce zobaczymy także pomnik poety oraz pomnik słynnej Zielonej Gęsi. Muzeum organizuje wiele ciekawych wydarzeń kulturalnych, gdzie w przepięknej scenerii można posłuchać i zobaczyć gwiazdy polskiego teatru i polskiej piosenki.