Po wprowadzeniu w życie rozporządzenia, wszyscy mieszkańcy 320 kamienic zlokalizowanych w granicach wyznaczonych przez ulice: Kącik, Traugutta, Lwowska, Rękawka, wschodnia i północna pierzeja Rynku Podgórskiego, Brodzińskiego, Piwna, Nadwiślańska i plac Zgody (dziś Bohaterów Getta) musieli opuścić swoje domy, a cały teren otoczono wysokim murem (3m) wystylizowanym na wzór żydowskich nagrobków. Mieszkańcy getta nie mogli korzystać z poczty, a żeby maksymalnie uniemożliwić z nimi kontakt – zamurowano wszystkie parterowe okna od aryjskich stron. Wielokrotnie deportowano mieszkańców getta do obozów zagłady i zmniejszano jego teren, a opuszczenie go bez przepustki karano śmiercią.

Dziś o przeszłości getta przypomina instalacja na placu Bohaterów Getta (dawniej Zgody): rzeźby-krzesła nawiązują do obrazu wyludnionego getta pełnego porzuconych sprzętów i przedmiotów oraz pozostałości murów przy ul. Lwowskiej oraz przy szkole na ul. Limanowskiego 60/62 (na tyłach).