W roku 1846 pożar miasta zniszczył synagogę wybudowaną w 1781 roku. Już w 1848 roku wybudowano nową synagogę, w 1850 dużą łaźnię, a w 1863 dwuklasową szkołę. W 1922 r. Dobrodzień (w jęz. niem. Guttentag) stał się miastem powiatowym. Do państwa niemieckiego należał od czasu kiedy Śląsk stał się pruski. Gdy w 1922 r. dokonano podziału powiatu lublinieckiego, Dobrodzień pozostał niemiecki miastem niemieckim. Od 1935 roku rozpoczęła się potajemna emigracja Żydów do USA i Szwajcarii. W listopadzie 1938 w "Kryształową Noc" spalono synagogę żydowskich zniszczono szereg żydowskich objektów, między innymi bardzo znany sklep w rynku należący do rodziny Siednerów. Ostatni Żydzi Dobrodzienia zginęli w obozach zagłady.

Cmentarz żydowski założony w końcu XVII wieku o pow. 0,54 hektara jest ogrodzony murem z cegły. Położony przy ul. Lublinieckiej (za skrzyżowaniem ulic Lublinieckiej i Topolowej skręcamu z Lublinieckiej w prawo i polna drogą jedziemy ok. 700 m w głab pól - cmentarz jest zlokalizowany w otoczeniu polnego zagajnika), z dala od miasta, wśród uprawnych pól przetrwał zawieruchę wojenną. Po wojnie, po opuszczeniu domu przycmentarnego przez rodzinę ostatniego grabarza i opiekuna cmentarza - dom wyburzono. Od tego czasu nikt się cmentarzem nie opiekował, chociaż jeszcze w 1971 roku na murze była tabliczka, że jest to cmentarz zabytkowy, ale potem została zerwana. Cmentarz zarastał i był dewastowany, a cegły z muru znikały.

Pierwsze próby odnowienia niszczejącego cmentarza poczyniono już w 1987 roku, ale do realizacji nie doszło. Dopiero w 2001 roku dzięki inicjatywie "Antyschematy" doszło do renowacji nekropolii. Młodzież Niemiec Izraela, Niemiec i Polski oczyściła teren z chaszczy, odkopano i podniesiono powalone nagrobki. Potłuczone części, których nie dało się złożyć, umieszczono na zachodnim murze tworząc lapidarium. Wejście zamknięto nową, metalową, ażurową bramą, na której umieszczona jest wykuta duża menora. Na cmentarzu znajduje się około dwustu płyt nagrobnych, a najstarszy nagrobek pochodzi z 1773 roku.

Źródło: Opolskie Centrum Informacji Turystycznej http://www.visitopolskie.pl/ .